Lily Lolo: Waikiki

Bronzery odkryłam kilka lat temu, głównie dzięki blogom. To z nich dowiedziałam się, że mogą służyć do konturowania twarzy i umiejętnie użyte czynią... cuda niemalże. ;-)

Wcześniej omijam te kosmetyki szerokim łukiem, sądząc, że służą one do "robienia sztucznej opalenizny". Tak używało ich wiele osób wokół mnie, a efekt, jaki uzyskiwały wcale mi się nie podobał.

W kolorowej prasie bronzer również przedstawiano zwykle jako „wyjście awaryjne” dla osób, które nie mogą "normalnie się opalić". Nawet od zawodowych makijażystek zdarzało mi się usłyszeć, że do takiej skóry jak moja potrzeba bronzera, bo blada, przezroczysta jakaś taka i nieciekawa, a jeszcze te cienie pod oczami... 

Pomysł z "zamalowaniem" cieni bronzerem okazał się, delikatnie mówiąc, nietrafiony. ;-) Wspominam o tym, aby wyjaśnić dlaczego potem przez długie lata omijałam bronzery i kompletnie się nimi nie interesowałam. Dopóki nie zobaczyłam internetowych kursów konturowania twarzy i postanowiłam się tego nauczyć.

Wtedy zaczęły się moje przygody z poszukiwaniem bronzera idealnego. Szukam go do dziś. Najbliżej ideału były niestety już niedostępne: zestaw do konturowania „My Fair Lad”y z EGM (na zimę), a na lato „Peaches and Cream” (chyba tak się nazywał - miałam tylko dwie próbki). „My Fair Lady” kupiłam na pół z koleżanką i obie byłyśmy zadowolone. Niestety firma EGM zakończyła swą działalność bardzo nieelegancko i... tyle ich widzieli... ;-/

Polubiłam też „Soft Bronzer” z Everyday Minerals. Biszkoptowy, bez pomarańczowych podtonów, w sam raz dla „bladych twarzy”. 

Obecnie mam trzy bronzery, z których jednego niemal nie używam (nie lubię drobinek), drugi jest dość ciemny i wymaga jednak uwagi przy używaniu albo choćby lekkiej opalenizny. Inaczej łatwo zrobić sobie krzywdę...

Jest jeszcze trzeci, który bardzo lubię i o nim dziś napiszę. Mowa o Waikiki z Lily Lolo.

Mam go już drugi rok, bo jak większośc kosmetyków mineralnych jest bardzo wydajny. Sprawdza się najlepiej i zwykle właśnie jego używam do konturowania twarzy.

Jest jasny, o ciepłych, lekko żółtych podtonach. Nie zawiera brokatowych drobinek (dla mnie to wielki plus), ale nie jest matowy. To zresztą też jest dla mnie plusem. Ma satynowe wykończenie, jakie bardzo lubię.

Widać je na tym zdjęciu (zrobiłam bardzo duże powiększenie).

Nadaje naturalny, „,młodzieńczy” połysk, jednak z tego powodu rzadko używam go z podkładem z tej firmy, który jest bardziej matowy. Wydaje mi się, że „Waikiki” lepiej wygląda na skórze w towarzystwie innych podkładów, które tak nie matują skóry.

Ostatnio trafił do mnie nowy bronzer Lily Lolo: „South Beach”. Wkrótce napiszę o nim i zrobię zdjęcia porównawcze tych dwóch odcieni. Czekam jednak na światło dzienne, bo ciągle o nie trudno, choć już po przesileniu zimowym.

Zdarza mi się też używać do konturowania ciemniejszych podkładów mineralnych. Znakomicie sprawdzają się w roli bronzerów.

To zresztą wielka zaleta kosmetyków mineralnych – nie są „na stałe przypisane” do jakichś konkretnych funkcji. W większości przypadków można stosować do innych zadań.

O ile się orientuję tylko cienie zawierające niektóre zielone i niebieskie pigmenty nie są przeznaczone do stosowania w kosmetykach do ust. Ale ile osób używa takich kolorów w kosmetykach do ust? ;-)

Dlatego bronzer „Waikiki” bywa też cieniem do powiek, nietrafione próbki za ciemnych podkładów - bronzerami, a koleżanka używa korektora jako pudru.

Stosujecie podobne patenty? :-)

Ciekawi mnie też, jakich używacie bronzerów i innych kosmetyków do konturowania twarzy? Jakie mogłybyście polecić?

Bronzer i inne kosmetyki Lily Lolo można kupić w sklepie Costasy.pl .