Lily Lolo: South Beach i Waikiki

Ostatnio pokazywałam bronzer Lili Lolo „Waikiki”. Czas na porównanie go z innym bronzerem Lily Lolo: „South Beach” oraz na kilka słów o tym drugim.

Planowałam już wcześniej pokazać zdjęcia, jednak zależało mi, żeby zrobić dobre „swatche” w świetle sztucznym i świetle dziennym. Niestety o światło dzienne było ostatnio trudno. Niby nie było zimy, ale słońca jak na lekarstwo...

Ze statystyk wyszukiwania wynika jednak, że „swatche” (czyli zdjęcia kosmetyku na skórze – pokazujące rzeczywisty kolor) należą do najbardziej poszukiwanych materiałów na blogu. Nie chcę więc wprowadzać Was w błąd pokazując przekłamane kolory i przywiązuję wagę do światła i do odzyskania właściwego koloru podczas obróbki zdjęć.

Przy okazji zwrócę Wam jeszcze uwagę na to, że kolor i tak może zostać przekłamany przez ustawienia monitora. Każdy monitor jest inaczej skalibrowany i przez te różnice mimo wszystko mogą być problemy.

To obiecane zdjęcia z porównaniem tych dwóch bronzerów.

Jak widać, Waikiki jest „biszkoptowy”, jak to ktoś określił, a „South Beach” bardziej brzoskwiniowy.

A to znacznie powiększone zdjęcia obu kosmetyków.

Lily Lolo: South Beach

Lily Lolo: Waikiki

„South Beach” zaciekawił mnie od razu, kiedy się pojawił, bo jako jedyny bronzer tej marki ma matowe wykończenie. W tego typu kosmetykach jest ono chyba najbardziej praktyczne.

Na zdjęciach zamieszczonych stronie producenta i w sklepie Costasy.pl, obydwa opisywane tu produkty wyglądają dosyć podobnie. Zakładałam więc, że „South Beach” ma podobny kolor do „Waikiki”, a różni się głównie wykończeniem.

„Waikiki” to obecnie mój ulubiony bronzer. Odpowiada mi jego konsystencja, „przyczepność”, pigmentacja. Używa się go naprawdę świetnie. Jednak czasem wolałabym użyć czegoś o bardziej matowym wykończeniu. Wyglądało na to, że „South Beach” to jest to.

Lily Lolo: Waikiki

Kiedy jednak zobaczyłam go na żywo, okazało się, że jest ciemniejszy niż „Waikiki” i ma brzoskwiniowe podtony. Dla mnie nie jest to wada, bo moja skóra ma takie podtony, ale jest na tyle jasna, że teraz, zimą, „South Beach” jest dla mnie nieco za ciemny.

Dodatkowo po jakimś czasie trochę ociepla się na skórze. Nie bardzo, ale wychodzą pomarańczowe podtony, a, w pewnym świetle  nawet różowe. To sprawia, ze pasuje mi bardziej jako róż niż bronzer i obecnie używam go w tej roli.

Odkryłam nawet, że pasują mi takie ciepłe róże. O tej porze roku wszystko robi się szare i bure (włącznie z cerą „bladych twarzy”), a taki kosmetyk sprawia, że można wyglądać bardziej zdrowo i świeżo.

Kiedy trochę się opalę, dam mu szansę, aby mógł zostać także bronzerem. Być może spróbuję nieco stonować kolor, dodając mineralnych pigmentów. Myślę też o delikatnym rozjaśnieniu go i sprawdzeniu, jak wtedy będzie wyglądać, bo konsystencja, przyczepność i wykończenie bardzo mi się podobają.

Lily Lolo: South Beach

Podobnie jak inne kosmetyki Lily Lolo i (większość kosmetyków mineralnych) dobrze kryje i jest świetnie napigmentowany. Ma dobrą „przyczepność” i jest bardzo wydajny. Opakowanie 8 g wystarczy mi na długie lata. :-)

Produkt zamknięty jest w 40 ml słoiczku z sitkiem i jest zabezpieczony przed rozsypywaniem. Podoba mi się to, że w produktach Lily Lolo nawet cienie do powiek mają takie zabezpieczenie w opakowaniach. Nie spotkałam się z tym jak dotąd w sypkich kosmetykach innych marek.

Podobnie jak inne produkty Lily Lolo nie był testowany na zwierzętach i ma całkowicie wegański skład.

Skład:
Mika, Tlenki Żelaza, Dwutlenek Tytanu 

Można go kupić u polskiego dystrybutora Lily Lolo - w sklepie Costasy.pl, a także w innych sklepach, sprzedających kosmetyki mineralne.