Henna - moja historia

Cieszyłam się na wolne dni, w czasie których miałam zająć się blogiem, a tymczasem paskudnie się czuję, jakiś bakcyl mnie dopadł...

A jednak coś napiszę i będzie to od dawna planowana „moja włosowa historia”, ale tylko częściowa – ograniczona do mojej przygody z henną.

Zaczęła się ona jeszcze w mrocznych czasach włosowej i kosmetycznej nieświadomości.

Niedawno opisałam te czasy, a teraz dodam jeszcze, że miałam wówczas głowę krytą nieokreślonego koloru strzechą, która żyła własnym życiem, a było ono pogmatwane. 

Właśnie: „pogmatwane”! To słowo doskonale opisuje moje włosy. A w tamtych czasach pasowało nawet jeszcze bardziej. ;-)

Nie słyszałam wtedy o „olejowaniu” włosów i pewnie bym się krzywiła: „Jak to? Tłuszcz na włosy?! Przecież chodzi o to, żeby nie były tłuste!”

Moim sposobem na szalejące i „puszące się” włosy miała być suszarka, prostowanie i rozmaite szampony, odżywki, pianki, itp., których producenci obiecywali gładkość, zdrowy wygląd i takie miłe inne rzeczy. Tymczasem na ogół tych obietnic nie dotrzymywali.

Kolejnymi zawodami były kolejne wizyty u fryzjerów – to zresztą temat rzeka, nadający się na kolejny wpis. Porażka za porażką, aż się poddałam i przestałam tam chodzić. I tak miałam beznadziejną fryzurę. Na dodatek kolor mi się nie podobał.

Marzyły mi się rude włosy...

Postanowiłam zmienić kolor i na początek spróbowałam koloryzującej szamponetki, ale mnie uczuliła. Później zrobiłam sobie tzw. próbę alergiczną farbą - naniosłam trochę na rękę, nabawiłam się paskudnej wysypki...

Tak w ogóle ta farba miała kilka części, w osobnych buteleczkach i należało je ze sobą zmieszać. Do dziś zastanawiam się, jak można było zrobić próbę uczuleniową całości (wszystkie składniki po tym, jak zareagują), skoro należało nanieść ją na włosy w ciągu określonego czasu po zmieszaniu. I współczuję osobom, które farbują włosy u fryzjera (bez jakiegokolwiek testu, jak mniemam) i przy tej okazji okaże się, że mają taką alergię na któryś składnik...

Myślałam, że muszę się oswoić z myślą, że na kolor włosów nic nie poradzę, ale walczyłam z ich naturą, uważając, że o nie dbam. Myłam je szamponami z silnymi detergentami, i używałam odżywek, których składu nie czytałam, bo i tak nie znałam tego języka, w którym były napisane. Zajmowałam się bowiem innymi sprawami, nie tak próżnymi i powierzchownymi jak włosy. ;-)

Pewnego dnia poznałam Anię, piękną brunetkę o lśniących, długich włosach. Okazało się, że z natury ma takie bure, jak moje, ale farbuje je henną. Ania wyjaśniła mi, jak się jej używa.

Henna miała być bezpieczna dla alergików, więc kupiłam poleconą przez Anię „najprostszą hennę” czyli „Chnę” z ELD. Zrobiłam „próbę alergiczną” na ręce i nic mnie nie uczuliło. 

Przyrządziłam ją więc zgodnie z instrukcją na saszetce czyli zalałam ugotowaną i lekko przestygniętą wodą, po czym odczekałam aż ostygnie mniej-więcej do temperatury ciała i nałożyłam na włosy. Po pół godzinie spłukałam hennę i umyłam włosy szamponem. (Tak, tak, bywa, że robię to do dziś!).

Efekt był zachwycający - moje włosy miały taki ładny kolor! Co prawda były suche, ale wcześniej też były suche, więc co mi tam? Myślałam, że inaczej się nie da. Nic więcej nie wiedziałam o hennie, poza tym, co na tym opakowaniu napisano.

Niemniej jednak henna nadała włosom pewien połysk. Wcześniej z trudem udawało się to niektórym odżywkom, teraz nawet bez nich włosy nieco lśniły, no  i było ich jakby więcej.

Ania powiedziała mi, że hennę kładzie się na włosy co miesiąc i tego się trzymałam. Co prawda już po 2-3 tygodniach miałam z lekka widoczne odrosty, ale pilnowałam, żeby pomiędzy farbowaniami upłynął mniej-więcej miesiąc. Aż pewnego razu musiałam naprawdę dobrze wyglądać, a to było jakieś dwa i pół tygodnia po hennie i miałam już widoczny odrost...

Zaczęłam szukać w internecie informacji, co się stanie, gdy zwiększę częstotliwość hennowania (no co? naprawdę nie wiedziałam!) i tym sposobem trafiłam na hennowe fora. 

No i wtedy się zaczęło...

Dowiedziałam się o istnieniu rozmaitych rodzajów henny, o innych ziołach i cudach Indii, a poza tym przegryzałam się przez informacje o „włosowej chemii” i... Moje włosy na pewno na tym zyskały.

Później pojawiły się jeszcze blogi, w tym blogi włosomaniaczek, a o tym jak działają blogi też napisałam ostatnio...

Moja „hennowa przygoda” trwa od wielu lat i w tym czasie przetestowałam i różne rodzaje henny różnych marek. Przez długie lata najchętniej używałam henny BAQ z Mazideł (tutaj wpis), ale chętnie sprawdzałam produkty innych popularnych marek. Nie unikałam też eksperymentów w rodzaju zakupu henny z tureckiego marketu w Niemczech. ;-) Ostatnio przerzuciłam się na hennę indyjskiej marki Hesh.

Wypróbowywałam także inne roślinne farb do włosów – na ogół w połączeniu z henną – np. cassię, indygo i kurkumę. Eksperymentowałam z internetowymi metodami usuwania roślinnych farb z włosów (u mnie nie działają).

Ostatnio używam zwykle samej henny, ale często też robię farby roślinne, stanowiące mieszankę henny z innymi ziołami i czasem sokiem z cytryny (tutaj mój najczęściej stosowany przepis). Zdarzało mi się także używać gotowych mieszanek (np. Khadi, Lush, czy Logony).

Wszystko jest ciekawą przygodą. Nawet bym nie pomyślała, że farbowanie włosów można traktować jak coś w rodzaju serii naukowych doświadczeń.

A ubocznym skutkiem tych eksperymentów jest ten oto blog. :-) Mój pierwszy lifestylowy / urodowy / kosmetyczny wpis w życiu był właśnie o hennie. Był to wpis Farbowanie włosów henną i zamieściłam go ok. 6 -7 lat temu na nieistniejącym już blogu koleżanki. Później ona usunęła bloga, a ja dojrzałam do założenia własnego i na początku wpisy o hennie stanowiły znaczną jego część.

Lubię mieć rude włosy. Zawsze mi się podobał ten kolor, a moimi „włosowymi inspiracjami” jest wiele kobiet z klasycznych obrazów. O tym też napisałam, dawno temu, w tym wpisie.

Przede mną jeszcze wiele testów i chętnie podzielę się ich efektami! :-)

Czasem dostaję mailem pytania o hennę. Ostatnio dzieje się tak coraz częściej, choć w ostatnich czasach niewiele pisałam na ten temat. To podsunęło mi pomysł, aby opisać swoją historię i mam jeszcze kilka pomysłów na wpisy o hennie i roślinnym farbowaniu włosów.

Używacie naturalnych farb do włosów? Interesuje Was ta tematyka? Jeśli tak, na blogu jest już ponad trzydzieści wpisów na temat roślinnego farbowania włosów - zapraszam!

O czym jeszcze chciałybyście poczytać?