Jak kupowałam koszyk rowerowy...

Na mojej czerwcowej wishliście znalazł się rowerowy koszyk na kierownicę. Nie sądziłam, że jego zakup okaże się tak skomplikowany.

Najpierw musiałam się zdecydować, czy chcę koszyk wiklinowy, czy metalowy. Wiklinowy  wygląda uroczo, ale metalowy wydaje się bardziej praktyczny. Jest w większym stopniu odporny na czynniki atmosferyczne i różne inne zniszczenia

W sklepie sprecyzowały się moje wymagania. Wiklinowe koszyki były za małe jak dla mnie i w większości „zbyt słodkie”. Albo różowe, albo białe z tasiemkami, tudzież z kokardką... Mam więcej niż 10 lat, nie noszę się w stylu neoromantycznym, itp. Uznałam, że niekoniecznie jest to „moja bajka” i zainteresowałam się metalowymi koszykami.

Metalowe koszyki są lekkie, praktyczne – przypinane na klips, dużo mieszczą, ale... podobnie jak wiklinowe wytrzymują tylko 4 kg obciążenia. Tego jednak nie wiemy, kupując taki koszyk.

A szkoda, bo na każdym powinno to być jasno i wyraźnie napisane.

Do mojego roweru pasował czarny koszyk, ale w żadnym z pobliskich sklepów dosyć długo takiego nie było. Były białe i różowe (różowych koszyków jakaś nadprodukcja...). Czarne tylko z takich najdroższych, a ja potrzebowałam zupełnie zwyczajnego koszyka do przywożenia zakupów z bazaru, nie hipsterskiego cudu do zadawania szyku na Nowym Świecie (po uprzednim przywiezieniu tam roweru, najlepiej samochodem ;-)).

Zakup koszyka się opóźniał, aż w końcu skończył się urlop w pobliskim sklepie i tam znalazłam dokładnie taki koszyk, jak chciałam. Czarny, metalowy, pasujący jak ulał do mojego krążownika szos.

Od razu postanowiłam go kupić, choć wolałam podjechać rowerem i sprawdzić, czy będzie pasować. Mój rower ma specyficznie wygiętą kierownicę i odkryłam już, że nie wszystkie koszyki pasują do niego.

Ten pasował! Od razu został zamontowany i pojechałam wprost na bazar, gdzie kupiłam widoczne na zdjęciu zioła oraz kilka pomidorów. Nie wiem, ile to wszystko ważyło, ale nie sądzę, że mogłoby dojść do czterech kilo. Pomidory nie ważyły nawet pół kilo.

Jednak gdy wracałam do domu, usłyszałam trzask i... plastik przy śrubie z jednej strony pękł. Zaraz gdy minęłam sklep rowerowy, w którym pół godziny wcześniej nabyłam ten koszyk.

Zawróciłam więc i zgłosiłam wadę towaru.

Pan ze sklepu dopiero wtedy poinformował mnie, że te koszyki na kierownicę (i te tańsze, i droższe) mają wytrzymałość do 4 kilogramów. Kilogramów siła zdaje się... No cóż... Nie wiem, na co takie koszyki w takim razie? Na torebeczkę niewielką? Na pieska yorka? (To właśnie wożą w koszykach na kierownicę eleganckie damy ze zdjęć, których pełno w internecie).

Na szczęście pan miło się znalazł. Naprawił mi zepsuty element i nieco go ulepszył.

Niemniej jednak jestem rozczarowana koszykiem na kierownicę. Miał służyć celom transportowym, a wygląda na to, że to raczej dekoracyjny gadżecik...

Ostatnio trafiłam na tutorial, jak przybrać taki koszyk sztucznymi kwiatami. Przy okazji dowiedziałam się o istnieniu takiego wynalazku, jak „trawka na bagażnik”. Wiedziałyście, że można dla ozdoby wozić taką trawkę? ;-)

Tymczasem rozważam zakup koszyka na tylny bagażnik. Ma wytrzymałość 25 kilogramów, więc powinno mi wystarczyć. ;-)

Jeśli myślicie nad zakupem koszyka rowerowego, a ma on służyć większemu transportowi, sprawdźcie jego wytrzymałość przed zakupem. Albo spróbujcie podpiąć ten koszyk paskami, jak robią to niektórzy, jednak do tego potrzeba odpowiedniego koszyka – z otworami, przez które można przeciągnąć taki pasek.