Wielkie rozczarowanie "luksusową pielęgnacją"

...czyli post, który w ogóle nie powinien się tu pojawić.

Z co najmniej dwóch powodów: po pierwsze - nie piszę o firmach testujących kosmetyki na zwierzętach, po drugie - miałam pisać tylko o tym, co warto polecić.

Doszłam jednak do wniosku, że taki post może się przydać, bo większość ludzi jest przekonana, że to, co drogie i luksusowe jest dobre, najlepsze. Tymczasem często wcale tak nie jest. Miałam właśnie okazję przekonać się o tym.

Nie sądzę, abym sięgnęła po kosmetyki Este Lauder, głównie z powodów etycznych, ale stało się tak, że nie miałam wyjścia. Unieruchomiona w szpitalu, a potem w domu nie mogłam kupić sobie kremu, a czegoś musiałam używać. Dostałam zestaw Estee Lauder i "z braku laku" używałam go.

Już po krótkim czasie zaczęłam żałować, że nie mam pod ręką nic lepszego (co bynajmniej nie znaczy, że droższego ;-)). Wcześniej dobrze mi służył znacznie tańszy krem Alverde.

Początkowo tłumaczyłam to sobie stanem mojej skóry: była wysuszona, stres, itp. pewnie też zrobiły swoje. Nie mogłam zrzucić winy na leki, bo brałam tylko leki przeciwzakrzepowe, a potem nawet ich nie brałam. Tymczasem stan mojej skóry się pogarszał, a jedyną rzeczą, jaka się w tym czasie zmieniła, były właśnie te kosmetyki.

Miałam wrażenie, że serum i kremy pokrywają skórę lepką warstwą, która zakleja pory i nie pozwala skórze normalnie oddychać. Potem zaczęła na niej powstawać jakby cienka sucha warstwa. Peeling niewiele pomagał. Choć kosmetyki miały nawilżać skórę i regenerować ją - wysuszały ją, czyli wywoływały skutki odwrotne do zamierzonych.

Moja skłonność do zaczerwienień na twarzy wzrosła, a choć jestem w wieku dojrzałym i przygody z trądzikiem mam już od lat za sobą, zaczęły wychodzić mi mniejsze i większe "niespodzianki". 

Kremu pod oczy nie mogłam używać pod oczy, bo przy pierwszej próbie użycia podrażnił mi tam skórę. Mam wrażliwą skórę wokół oczu, więc używałam tego kremu więc na pozostałą część twarzy na serum.

Na dzień stosowałam krem Time Zone, przy czym, gdybym wychodziła z domu, nie używałabym go. Po nałożeniu tego kremu skóra "nabierała blasku" aż zanadto. Błyszczała całkiem dosłownie, jakbym miała bardzo tłustą cerę. Co więcej krem sprawiał, że oczy mi łzawiły zaraz po nałożeniu go, choć nie nakładałam go pod oczy, a coraz dalej od nich. W końcu przestałam go nakładać nawet na policzki.

Nie używałam go pod makijaż, bo nie malowałam się ani w szpitalu, ani siedząc w domu, więc nie wiem, jak się sprawdza w tej roli. Podejrzewam jednak, że widząc ten "blask" nawet nie sprawdzałabym tego, tylko od razu użyłabym pod makijaż czegoś innego.

Podczas stosowania tego zestawu wyczytałam, że serum to "kultowy" kosmetyk. Po moich doświadczeniach nie byłabym go w stanie nikomu polecić. Podobnie jak kremu pod oczy z tej serii oraz kremu "Time Zone".

Krem pod oczy przede wszystkim nie powinien podrażniać skóry pod oczami, a krem na dzień - nadawać się pod makijaż, zamiast tworzyć "efekt błysku" na suchej skórze. 

Próbowałam używać serum pod olej, zamiast kremu, ale nic się nie zmieniło i wróciłam do kremu.

"Reparacji" i odmłodzenia skóry nie zauważyłam. Przeciwnie. Wysuszona warstwa podkreśla zmarszczki, a wypryski, może i nadają mi wygląd nastolatki ;-), ale tylko "wyrwane z kontekstu". Dawno nie miałam tylu drobnych krostek i zaskórników zamkniętych. Nie takiego efektu oczekiwałam.

Wcześniej, stosując naturalne i nie tak drogie kremy miałam skórę dobrze nawilżoną i choćby przez to wyglądającą znacznie lepiej niż po "luksusowym" potraktowaniu. Kremy te nie powodowały też wysypu drobnych krostek i zaskórników zamkniętych.

Miałam więc okazję przekonać się "naskórnie", że to, co przetestowano na zwierzętach nie sprawdza się testowane na mnie. Nie dziwi mnie to specjalnie. Nie jestem gryzoniem ani psem. ;-) Moja skóra jest inna.

Nie rozumiem "kultowości" tego serum. Mnie nie przekonało, a wprost przeciwnie.

Marka, opakowanie, reklama w "wysokopółkowych" magazynach z aktualnie modnymi modelkami to za mało, żeby mnie przekonać. Luksusowa cena - również. Ciągle tym, co najbardziej mnie przekonuje pozostaje skład, i (przede wszystkim!) to, jak dany kosmetyk na mnie działa.

Dodatkowo przekonałam się, że nie ma sensu wydawać na krem i serum więcej niż wydaję na wszystko w ciągu miesiąca (a jak wiecie, nie jestem z tych, co to poprzestają na mydle i wodzie). Już pomijam temat, że koszt wyprodukowania takich kosmetyków nie musi się pokrywać z ceną końcową, itp.

Do wyżej opisanych nie powrócę. Nie dlatego, że są drogie i nie tylko dlatego, że testują je na zwierzętach. Przede wszystkim dlatego, że jestem bardzo rozczarowana ich działaniem.

Nie zużyłam zestawu do końca, po trzech tygodniach poczucia, że stan mojej skóry tylko się pogarsza, kosmetyki znalazły nową właścicielkę, która ucieszyła się, że je dostaje. Sama go chciała, więc mam nadzieję, że jej służy lepiej niż mnie. :-)

Złamałam zasadę nie pisania o kosmetykach, które się u mnie nie sprawdziły i zastanawiam się, czy nie zacząć pisać o takich? Zakładając blog chciałam, żeby był "pozytywny", polecał, to co, uważam za dobre, to, co nie miałam ignorować.

Z tego powodu unikałam wszelkich zobowiązań do zrecenzowania czegokolwiek, bo nie zamierzałam pisać o czymś, co mi nie służy i w ogóle testowania takich rzeczy. Jeśli kosmetyk podrażni mi skórę albo nie spełnia innych oczekiwań po prostu przestaję go używać. Nie chciałam się zgadzać na "zużywanie" do końca. Skórę mam tylko jedną i nie po to, żeby na niej testować coś tam na potrzeby bloga. ;-)

Ale teraz tak myślę może, jeśli coś mnie naprawdę rozczaruje, powinnam o tym napisać? Jak myślicie?